Οι τρεις ζωές του «Killing Me Softly»


H κόντρα για το πώς δημιουργήθηκε, η ανάδειξη του από την Ρομπέρτα Φλακ και η εκδοχή των Fugees που το έκανε παγκόσμια επιτυχία

Την ιστορία του εμβληματικού τραγουδιού «Killing Me Sofly» επανέφερε στο προσκήνιο ο θάνατος της Αμερικανίδας ερμηνεύτριας, Ρομπέρτα Φλακ. Το κομμάτι ήταν μια από τις μεγαλύτερες της επιτυχίες ακόμα και αν δεν ήταν δικό της και είχε ήδη ηχογραφηθεί από άλλη καλλιτέχνιδα. Το «Killing Me Softly» μοιάζει να βρίσκει πάντα τρόπο να ξεχωρίζει. Αυτές είναι οι… τρεις ζωές του.

Η πρώτη ζωή

Η μουσικός και τραγουδίστρια Λόρι Λίμπερμαν ήταν 20 ετών όταν, μαζί με την φίλη της Μισέλ Γουίλενς, άκουσαν τον Ντον ΜακΛιν σε κλαμπ στο Λος Άντζελες. Ο ΜακΛιν είχε γίνει διάσημος εκείνη την εποχή με το «American Pie» αλλά η Λίμπερμαν συγκλονίστηκε από την ερμηνεία του στο κομμάτι «Empty Chairs». Πάνω σε μια χαρτοπετσέτα έγραψε στίχους ενώ άκουγε τον ΜακΛιν να τραγουδά.

Το ίδιο βράδυ τηλεφώνησε στον συνεργάτη της στιχουργό, Νόρμαν Γκίμπελ και του μίλησε για τη συγκίνηση που ένιωσε από το τραγούδι του ΜακΛιν. Του διάβασε επίσης του στίχους που είχε γράψει. Ο Γκίμπελ θυμήθηκε μια ατάκα που είχε σημειώσει, ήταν από τη νουβέλα του Χούλιο του Κορτάσαρ «Hopscotch» η οποία ανέφερε: «Killings us softly with some blues». Στην τραγουδίστρια δεν άρεσε η φράση «some blues» και του πρότεινε να το αλλάξει με το «his song».

Ο Γκίμπελ δούλεψε πάνω στους στίχους της Λίμπερμαν και ολοκλήρωσε το τραγούδι το οποίο το έδωσε στο συνθέτη Τσαρλς Φοξ για να βάλει τη μουσική. Στα τέλη του 1971 η Λίμπερμαν ηχογράφησε το «Killing Me Softly With His Song» και το κυκλοφόρησε ως single. Το κομμάτι δεν έκανε ιδιαίτερη επιτυχία.

Το 1976 η ομάδα Λίμπερμαν, Γκίμπελ, Φοξ διαλύθηκε. Όλα ξεκίνησαν από την ερωτική σχέση που είχε συνάψει η Λίμπερμαν με τον Γκίμπελ που εξελίχθηκε άσχημα με την τραγουδίστρια να μιλάει για ψυχολογική κακοποίηση και απιστία. Οι πρώην συνεργάτες οδηγήθηκαν σε δικαστήρια με τους Γκίμπελ και Φοξ να ζητούν αποζημιώσεις από την Λίμπερμαν για τη βοήθεια που της προσέφεραν. Ο συνθέτης και ο στιχουργός υποστήριξαν ότι η Λίμπερμαν δεν είχε καμία συμβολή στη δημιουργία του «Klling Me Softly» αλλά δεν έπεισαν κανένα. Το όνομα της όμως δεν γράφτηκε στους δημιουργούς του τραγουδιού και μέχρι πρόσφατα διεκδικούσε αποζημίωση.

Η δεύτερη ζωή

Η Ρομπέρτ Φλακ άκουσε για πρώτη φορά το τραγούδι κατά τη διάρκεια πτήσης. Το είχαν βάλει στη μουσική λίστα του αεροπλάνου. «Ο τίτλος του ήταν σαν να δέχθηκα χτύπημα στο πρόσωπο. Σε ένα χαρτί άρχισα να γράφω τις νότες και να τις αλλάζω. Όταν προσγειώθηκα τηλεφώνησα αμέσως στον Κουίνσι Τζόουνς (κορυφαίος μουσικός παραγωγός) και του ζήτησα να συναντηθώ με τον συνθέτη. Δύο μέρες μετά είχα τη μουσική» θυμάται η Φλακ. Ηχογράφησε για πρώτη φορά το «Killing Me Softly» σε στούντιο στην Τζαμάικα αλλά δεν το κυκλοφόρησε γιατί δεν της άρεσαν οι δεύτερες φωνές. «Ο Τανκ Έριμ της δισκογραφικής εταιρίας μου είπε ότι θα γινόταν χιτ όπως και να κυκλοφορούσε αλλά ειδικά για αυτό το κομμάτι ήθελα να είμαι απολύτως ικανοποιημένη πριν το κυκλοφορήσω».

Τον Σεπτέμβριο του 1972, σε εμφάνιση της στο Λος Άντζελες, η Φλακ ερμήνευσε για πρώτη φορά το κομμάτι. «Όταν σταμάτησα το κοινό δεν σταματούσε να ουρλιάζει. Ο Κουίνσι μου είπε: Μην τραγουδήσεις ξανά αυτό το τραγούδι μέχρι να το ηχογραφήσεις επίσημα» έχει πει η ερμηνεύτρια.

Η Φλακ μπήκε και πάλι στο στούντιο και τον Ιανουάριο του 1973 κυκλοφόρησε τη δική της εκδοχή του «Killing Me Softly». Προκάλεσε τεράστια αίσθηση και έμεινε στο νούμερο ένα των τσαρτς για συνολικά πέντε εβδομάδες. «Το κλασικό μου υπόβαθρο μου έδωσε τη δυνατότητα να δοκιμάσω κάποια πράγματα πάνω στο τραγούδι. Άλλαξα κάποια πράγματα στη δομή του, αρχικά δεν το είχαν γράψει έτσι» θα πει η Φλακ η οποία το 1973 σάρωσε στα Graammy. Για το «Killing Me Softly» βραβεύτηκαν και οι Γκίμπελ και Φοξ αλλά όχι η Λίμπερμαν. Το 1999 η εκδοχή της Φλακ μπήκε στο Grammy Hall of Fame ενώ το περιοδικό Rolling Stone το έχει βάλει στη λίστα του με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών (θέση 360).  

Η τρίτη ζωή

Στο μέσα του 1990 η μπάντα «Fugees» ετοίμαζε το δεύτερο της άλμπουμ το οποίο θα κυκλοφορούσε το 1996 με τον τίτλο «The Score». Το συγκρότημα είχε ηχογραφήσει όλα τα υπόλοιπα τραγούδια και του έλειπε μόνο ένα. Ο Πρας (μέλος της μπάντας) πρότεινε να φτιάξουν μια δική τους εκδοχή του «Killing Me Softly», πάνω στο δικό τους στιλ και με τη φωνή της Λόριν Χιλ. Αρχικά στόχος τους ήταν να αλλάξουν τους τίτλους και να το κάνουν ένα τραγούδι κατά των ναρκωτικών και της φτώχειας αλλά δεν εξασφάλισαν σχετική άδεια.  

Η τρίτη εκδοχή του «Killing Me Softly» έγινε παγκόσμιο χιτ και εκτόξευσε τους «Fugees». Το single έγινε τριπλά πλατινένιο με εκατομμύρια πωλήσεις και στην Αγγλία έσπασε το ραδιοφωνικό ρεκόρ του πιο πολυπαιγμένου κομματιού μέσα σε μια εβδομάδα. Για το κομμάτι η μπάντα κέρδισε Grammy. Το βίντεο, το οποίο σκηνοθέτησε ο Ασουάντ Αγίντε πάνω σε ιδέες της   Λόριν Χιλ, πήρε βραβείο από το MTV. Σε μερικά πλάνα εμφανίζεται η Ρομπέρτ Φλακ.

Επίλογος

Το »Killing Me Softly» θεωρείται μια από τις ομορφότερες μπαλάντες όλων των εποχών. Ήδη μετρά τρεις ζωές και ίσως το μέλλον του επιφυλάσσει κάτι ακόμα. Ίσως αποτελέσει την έμπνευση για μια νέα εκδοχή που θα συγκινήσει το κοινό. Μέχρι τότε ο καθένας μας το απολαμβάνει σε όποια version προτιμά.