Η διώρυγα στο Κανάλι του Παναμά δεν μοιάζει με καμία άλλη και αποτελεί ένα πραγματικό θαύμα της Μηχανικής
Η διώρυγα του Παναμά αποτελεί ως σήμερα ένα θαύμα της Μηχανικής και ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα επιτεύγματα του ανθρώπου.
Το πρώτο πλοίο που πέρασε τη διώρυγα ήταν το «Ανκόνα» στις
15 Αυγούστου του 1914 μεταφέροντας 200 επιβάτες. Πάνω από 100 χρόνια μετά η
οικονομία της μικρής λατινοαμερικανικής χώρας με τους 4,4 εκ. κατοίκους
εξαρτάται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τη διώρυγα από την οποία περνούν χιλιάδες
πλοία το χρόνο φέρνοντας έσοδα δισεκατομμυρίων.
Είναι η δεύτερη διώρυγα μετά από αυτή του Σουέζ σε
ναυτιλιακή σπουδαιότητα, από την άποψη των θαλασσίων μεταφορών.
Αυτό όμως που είναι μοναδικό είναι ο τρόπος λειτουργίας της καθώς στα 80 περίπου χιλιόμετρα μήκους της (21 ναυτικά μίλια) διαθέτει ανισοϋψείς δεξαμενές από τις οποίες περνά το πλοίο για να μεταβεί από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό. Οι δεξαμενές ανυψώνουν τα πλοία στα 26 μέτρα (85 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, που είναι το επίπεδο της τεχνητής λίμνης Gatún και τα χαμηλώνουν πάλι στην άλλη πλευρά στο ύψος της θάλασσας.
Η διαδικασία αυτή καταγράφεται σε ένα εντυπωσιακό βίντεο:
Así funciona el Canal de Panamá… pic.twitter.com/7WCsFrynU3
— El Club del Arte 🎨📷📚🖼🕍🎼 (@Arteymas_) October 14, 2024
Το έργο της κατασκευής της μετά από πολλά προβλήματα ανέλαβαν οι ΗΠΑ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το κανάλι δεν συνδέει απλώς τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό ωκεανό – όπως για παράδειγμα κάνει η διώρυγα της Κορίνθου- λόγω της διαφοράς ύψους μεταξύ των ωκεανών. Έτσι, κατασκευάστηκαν μια σειρά από δεξαμενές, οι οποίες τροφοδοτούνται κατά κύριο λόγο από την τεχνητή λίμνη Γκατούν. Σε αυτές το πλοίο ανεβαίνει ή κατεβαίνει ανάλογα την πορεία που ακολουθεί. Τα πλοία πρέπει να ανυψωθούν όταν κινούνται από τον Ειρηνικό στον Ατλαντικό και να κατέβουν όταν ακολουθούν την αντίθετη πορεία. Χρειάζονται περίπου δέκα ώρες, ώστε να φτάσει ένα πλοίο από τον έναν ωκεανό στον άλλο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η διώρυγα του Παναμά έχει πληγεί από
την κλιματική κρίση, καθώς η ξηρασία έχει μειώσει σε μεγάλο βαθμό τα αποθέματα νερού
της λίμνης Γκατούν θέτοντας σε κίνδυνο τη λειτουργία της διώρυγας.