Πώς ξεκίνησε η ζωή στη γη και πόσο πιθανό είναι να προερχόμαστε όλοι από τον Άρη; Ένας επιστήμονας του Χάρβαρντ απαντά και ψάχνει τον πρώτο... αστροναύτη της ιστορίας
Μήπως τελικά όλοι οι άνθρωποι είμαστε από τον Άρη; Μήπως υπήρξε κάποια στιγμή στην μακραίωνη ιστορία του κόσμου που γήινοι και αρειανοί συνυπήρξαν σε αυτήν την μικρή γωνιά του αχανούς σύμπαντος;
Ο Καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
Άβι Λεμπ, διευθυντής του Κέντρου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου και επικεφαλής
του προγράμματος Galileo, σκοπός του
οποίου είναι να μελετηθούν πιθανά στοιχεία που ίσως μας οδηγήσουν στην
ανακάλυψη εξωγήινης ζωής, σε ένα άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο Medium μελετά αυτά τα
ενδεχόμενα.
Παρακάτω παρατίθεται όλο το πολύ ενδιαφέρον άρθρο:
«Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Τελευταίος Παγκόσμιος Κοινός Πρόγονος (LUCA- σημ:
πρόκειται για ένα υποθετικό αρχαίο κύτταρο από το οποίο οι επιστήμονες
προτείνουν ότι προήλθαν οι τρεις βασικές δομές ζωής στον πλανήτη μας: τα
βακτήρια, τα αρχαία και ευκαριωτικά) της ζωής στη Γη ζούσε μεταξύ 4,09-4,33
δισεκατομμύρια χρόνια πριν, μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά
την πρόσκρουση από την οποία σχηματίστηκε η Σελήνη.
Η Γη σχηματίστηκε πριν από 4,57 δισεκατομμύρια χρόνια. Μετά
τη σύγκρουση από την οποία «γεννήθηκε» η Σελήνη- όταν η Γη ήταν 60-175
εκατομμυρίων ετών- η θερμοκρασία της Γης έφτασε περίπου τους 2.300 βαθμούς Κελσίου,
ήταν δηλαδή πολύ ζεστή για να μπορέσει το υγρό νερό να φιλοξενήσει τη χημεία
της ζωής όπως την ξέρουμε σήμερα. Χρειάστηκαν δεκάδες εκατομμύρια χρόνια για να
κρυώσει αρκετά η Γη. Η ανακάλυψη κρυστάλλων ζιρκονίου στη Δυτική Αυστραλία που
χρονολογούνται από 4,4 έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, επιβεβαιώνει την
παρουσία υγρού νερού κατά τον χρόνο που υποτίθεται ότι εμφανίστηκε το LUCA.
Το DNA όλων των ζωντανών οργανισμών σήμερα, από το E. coli
μέχρι τον άνθρωπο, μπορεί να ανιχνευθεί στο LUCA. Η νέα μελέτη δείχνει ότι το
LUCA ήταν ένας πολύπλοκος οργανισμός, όχι πολύ διαφορετικός από τους σύγχρονους
προκαρυωτικούς, και διέθετε ένα πρώιμο ανοσοποιητικό σύστημα για την
καταπολέμηση των ιών. Η πρώιμη έναρξη της ζωής στη Γη υποδηλώνει ότι ξεκίνησε
γρήγορα υπό παρόμοιες συνθήκες σε άλλους πλανήτες.
Η ψύξη ενός πλανήτη εντείνεται ανάλογα με το εμβαδόν της
επιφάνειάς του, ενώ η θέρμανσή του κλιμακώνεται ανάλογα με τον όγκο του. Ο Άρης
είναι μικρότερος από τη Γη και έτσι ψύχθηκε πιο γρήγορα λόγω της μεγαλύτερης
αναλογίας της επιφάνειας του προς τον όγκο. Υπάρχουν βέβαιες ενδείξεις που
υποδηλώνουν ότι ο πρώιμος Άρης διέθετε ατμόσφαιρα και τεράστιους όγκους υγρού
νερού παρόμοιους με τη Γη. Ο πρώιμος σχηματισμός ζωής στη Γη υποδηλώνει ότι η
ζωή θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει ακόμη νωρίτερα σε έναν Άρη που ψυχόταν
ταχύτερα. Αυτό σημαίνει ότι το LUCA μπορεί να σχηματίστηκε πρώτα στον Άρη και
στη συνέχεια να μεταφέρθηκε στη Γη στο εσωτερικό βράχων.
Η δυνατότητα της μεταφοράς ζωής μεταξύ του Άρη και της Γης, κάτι
που ονομάζεται «πανσπερμία», αποδεικνύεται από τον αρειανό μετεωρίτη ALH84001
που ανακαλύφθηκε στην Ανταρκτική το 1984. Είναι βέβαιο ότι το εσωτερικό αυτού
του μετεωρίτη δεν θερμάνθηκε ποτέ πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου κάτι που
υποδηλώνει ότι ο βράχος ήταν πάντα κάτω από τη «θερμοκρασία δωματίου» ακόμη και
πριν εκτοξευθεί από τον Άρη προς τη Γη ύστερα από μια σύγκρουση αστεροειδούς ή
κομήτη πριν από περίπου 15 εκατομμύρια χρόνια, εν φέρεται να έχει δημιουργηθεί στον Άρη πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Μια υψηλότερη θερμοκρασία θα
είχε «σπάσει» τη μαγνητική σύζευξη μεταξύ των ηλεκτρονίων του πλέγματος και θα
είχε απομαγνητίσει το βράχο. Αντίθετα όμως στον βράχο εντοπίστηκαν ίχνη μαγνητισμού.
Δεδομένου του χαμηλού επιπέδου θέρμανσης, η ζωή στον Άρη θα μπορούσε να είχε
επιβιώσει στο εσωτερικό ενός παρόμοιου βράχου που εκτοξεύτηκε με παρόμοιο τρόπο
προς τη Γη κατά τα πρώτα εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του Άρη και της Γης.
Αν το LUCA έφτασε στη Γη από τον Άρη, τότε είμαστε όλοι
Αρειανοί. Σε αυτή την περίπτωση, ο πρώτος… αστροναύτης του ηλιακού συστήματος
μπορεί να ήταν το LUCA που ταξίδεψε μέσα στους βράχους του Άρη, πολύ πριν ο
Γιούρι Γκαγκάριν αποτολμήσει να βγει στο διάστημα το 1961.
Σε περίπτωση που η επίγεια ζωή ξεκίνησε στον Άρη, η
φιλοδοξία του Ίλον Μασκ να δημιουργήσει μια βάση στον Άρη σε μερικές δεκαετίες
ισοδυναμεί με την επιθυμία να επιστρέψει στο… πατρικό σπίτι. Ο Μασκ είπε στους
υπαλλήλους της SpaceX τον Απρίλιο του 2024 ότι αναμένει ένα εκατομμύριο άνθρωποι
να ζουν στον Άρη σε περίπου 20 χρόνια.
Ο Άρης έχασε το μαγνητικό πεδίο του περίπου πριν από 3,9
δισεκατομμύρια χρόνια το ανώτερο. Λίγο πιο μετά έχασε την ατμόσφαιρά του και το
υγρό νερό του πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια. Εάν υπήρχαν ευφυή όντα
στον Άρη, λίγο πριν μετατραπεί στην κατοικήσιμη έρημο που βλέπουμε σήμερα, οι
μελλοντικοί αρχαιολόγοι θα μπορούσαν να βρουν προϊστορικές ζωγραφιές στους
τοίχους των αρειανών σπηλαίων και στα τούνελ που δημιουργήθηκαν από την λάβα
των ηφαιστείων.
Εάν ο Άρης δεν είχε χάσει ποτέ την ατμόσφαιρά του, αλλά αντίθετα
είχε δημιουργήσει περίπλοκη ζωή όπως συνέβη στη Γη, τότε οι σύγχρονοι
τεχνολογικοί πολιτισμοί θα μπορούσαν να έχουν αναπτυχθεί ανεξάρτητα τόσο στον
Άρη όσο και στη Γη. Φανταστείτε μια εικονική πραγματικότητα στην οποία τόσο ο
Άρης όσο και η Γη ανέπτυξαν παράλληλα ευφυή ζωή, με ταυτόχρονη σπορά από το ίδιο
LUCA. Ίσως οι τεχνολογικοί πολιτισμοί και στους δύο πλανήτες να είχαν εμπλακεί
σε μια κούρσα εξοπλισμών μόλις ο ένας εντόπιζε τον άλλον με τα τηλεσκόπια του. Μια
τέτοια πραγματικότητα θα μπορούσε να προωθήσει την ειρήνη μεταξύ των εθνών στη
Γη αφού όλοι οι γήινοι θα ένιωθαν μια αίσθηση επείγουσας ανάγκης να
συνεργαστούν;
Η συνειδητοποίηση από τους γήινους ότι βρισκόμαστε όλοι στην
ίδια «βάρκα» μιας και αντιμετωπίζουμε την ίδια υπαρξιακή απειλή από τους
Αρειανούς θα μπορούσε να έχει διαμορφώσει τη γεωπολιτική με τέτοιο τρόπο, ώστε
να αποφεύγονται οι εδαφικές διαμάχες στον επίγειο βράχο μας. Θα ήταν γελοίο για
τη Ρωσία να πολεμήσει την Ουκρανία, ενώ οι Αρειανοί ανέπτυσσαν ένα αστρόπλοιο όπως
του Μασκ, για να φτάσουν στη Γη.
Αυτό ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία, αλλά θα μπορούσε
να γίνει πραγματικότητα εάν η επιθυμία του Μασκ εκπληρωθεί. Οι μελλοντικές
γενιές Αρειανών θα έχαναν την πίστη τους στη Γη και θα μπορούσαν να
συμμετάσχουν σε έναν αγώνα εξοπλισμών με τους γήινους. Μόλις οι εδαφικές φιλοδοξίες
των Αρειανών θα έφταναν στη Γη, οι γήινοι δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να
συνεργαστούν.
Οι ευφυείς Αρειανοί θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν εχθροί των
γήινων. Όπως φαίνεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας, τα έξυπνα όντα που
μισούμε περισσότερο είναι αυτά που γνωρίζουμε λιγότερο…»