Χρησιμοποιώντας την τεχνική του «Tableau Vivant» το Ludovica Rambelli Theater αναπαριστά εμβληματικούς πίνακες του Ιταλού ζωγράφου
Μέσα από ένα
εκπληκτικό καλλιτεχνικό project οι γνωστότεροι πίνακες του Καραβάτζο (Μικελάντζελο Μερίζι ντα
Καραβάτζο / 29 Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610) παίρνουν ζωή. Το Ludovica Rambelli Theater ξεκίνησε να δουλεύει το 2006 πάνω
στην ζωντανή αναπαράσταση έργων ζωγραφικής, μια τεχνική που ονομάζεται «Tableau
Vivant». Εστίασαν πάνω σε συνολικά 23 πίνακες του Καραβάτζο.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι πραγματικά μαγικό. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε την αναπαράσταση συνολικά 13 έργων του Ιταλού ζωγράφου. Η παράσταση έχει δοθεί στη Νάπολι, στην καθολική εκκλησία Santa Maria Donnaregina Nuova με μουσική υπόκρουση αριστουργήματα του Βιβάλντι, του Μπαχ και του Μότσαρτ.
Οι πίνακες
που αναπαριστώνται είναι οι:
The Entombment of Christ
Mary Magdalene in Ecstasy
Crucifixion of Saint Peter
The Beheading of St John the Baptist
Judith Beheading Holofernes
Flagellation of Christ
The Martyrdom of Saint Matthew
Annunciation
Rest on the Flight into Egypt
Narcissus
The Raising of Lazarus
Saint Francis of Assisi in Ecstasy
Bacchus
Ποιος
ήταν ο Καραβάτζο
Ο
Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζο (ιταλ.: Michelangelo Merisi da Caravaggio, 29
Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610), γνωστός περισσότερο απλά ως Καραβάτζο,
ήταν Ιταλός ζωγράφος, το έργο του οποίου ανήκει χρονικά στα τέλη του 16ου έως
τις αρχές του 17ου αιώνα. Αν και οι πρώιμοι πίνακές του περιλάμβαναν κυρίως
προσωπογραφίες, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους
θρησκευτικών σκηνών. Το ρεαλιστικό ύφος του και η ανάδειξη της ανθρώπινης φύσης
των αποστόλων και των μαρτύρων στα έργα του θεωρήθηκε ότι εξυπηρετούσαν τις
βλέψεις της Αντιμεταρρύθμισης.[16] Με την τεχνική του κιαροσκούρο κατάφερε να
ενισχύσει το δραματικό στοιχείο και το μυστηριακό χαρακτήρα της πίστης, ενώ
συνολικά η επαναστατική τεχνική των δραματικών φωτοσκιάσεων του τενεμπρισμού,
όπως την εισήγαγε ο Καραβάτζο, σφράγισε τη μπαρόκ σχολή της ζωγραφικής.
Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πρώτους μοντέρνους ζωγράφους, ενώ σημαντική θεωρείται η συνολική επίδρασή του στην ευρωπαϊκή ζωγραφική.[18] Παρά την επίδραση που είχε το έργο του στην εποχή του, αλλά και τις ισχυρές αντιδράσεις που προκάλεσε, περιέπεσε σε λήθη τους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, για να επανέλθει στο προσκήνιο κυρίως στη διάρκεια του 20ού αιώνα, καταλαμβάνοντας και διατηρώντας έως σήμερα περίοπτη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης.