Το ποτάμι είναι γεμάτο με ανθρώπινα πτώματα σε αποσύνθεση. Η Ινδία ελπίζει ότι οι σαρκοφάγες χελώνες θα δώσουν λύση
Για τους Ινδούς
ο ποταμός Γάγγης αποτελεί σύμβολο της θέας Γάγγα. Η ινδουιστική πίστη επιτάσσει
το πτώμα ενός νεκρού να καεί στις όχθες του ποταμού και ό,τι απομένει να πέσει
στο νερό και να ταξιδέψει μαζί του. Γι’ αυτό δεκάδες υπαίθρια αποτεφρωτήρια
λειτουργούν παραπλεύρως του Γάγγη. Οικογένειες από κάθε σημείο της χώρας
πηγαίνουν στον ιερό ποταμό για να κάψουν τον νεκρό τους και να τον ρίξουν στο
νερό.
Τα ξύλα όμως
είναι πάρα πολύ ακριβά. Σε κάποιες περιπτώσεις το σώμα δεν καίγεται πλήρως, σε
κάποιες άλλες ρίχνουν τον νεκρό στο ποτάμι χωρίς καν να τον κάψουν καθώς δεν
υπάρχουν τα χρήματα για την καύση του.
Αυτό έχει ως
αποτέλεσμα ο ποταμός να είναι γεμάτος με ανθρώπινα πτώματα. Ειδικά την περίοδο της
πανδημίας η εικόνα ήταν φρικτή με εκατοντάδες σώματα σε αποσύνθεση να πλέουν
στον Γάγγη ή να ξεβράζονται στις όχθες του.
Η ινδική Κυβέρνηση
αναζητά εδώ και δεκαετίες λύση και ένα από τα σχέδια τα οποία έχει θέση σε εφαρμογή
είναι οι χελώνες.
Δεν είναι
η πρώτη φορά
Στα τέλη της
δεκαετίας του ’80 οι Ινδοί επένδυσαν 32εκατ. δολάρια ώστε να ρίξουν στο ποτάμι
25.000 σαρκοφάγες χελώνες. Αιώνες πριν ο Γάγγης ήταν γεμάτος από αυτές τις χελώνες
οι οποίες όμως σταδιακά εξαφανίστηκαν από το συστηματικό κυνήγι για το κρέας τους.
Το πάθημα του παρελθόντος δεν είχε γίνει μάθημα για τους Ινδούς. Οι αρχές έριξαν σταδιακά τις χελώνες στο
ποτάμι αλλά δεν φρόντισαν να τις προστατεύσουν από τους κυνηγούς. Επαναλήφθηκε
λοιπόν η εξαφάνιση τους και το σχέδιο απέτυχε παταγωδώς.
Τώρα το project-χελώνες επέστρεψε δυναμικά. Εδώ και
μήνες εκατοντάδες χελώνες ελευθερώνονται στον Γάγγη σε περιοχές όπως το
Βαρανάσι όπου λειτουργούν χώροι υπαίθριας καύσης. Οι χελώνες αναπαράγονται και
μεγαλώνουν σε ένα ειδικό κέντρο και ακολουθούν ειδική… διατροφή ώστε να
προτιμούν τη νεκρή σάρκα. Όχι δεν τις ταΐζουν πτώματα ανθρώπων αλλά νεκρά ζώα. Ζουν
στο κέντρο αναπαραγωγής για περίπου δύο χρόνια πριν τις μεταφέρουν στο ποτάμι.
Μια διαδικασία ετών
«Έχουμε ήδη αφήσει πάνω από 6.000 χελώνες στο ποτάμι και συνεχίζουμε. Προσπαθούμε να καθαρίσουμε
τον Γάγγη αν και σίγουρα δεν είναι εύκολο και θα χρειαστεί πολλά χρόνια. Είναι
μια μακρά βιολογική διαδικασία ώστε να μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι οι
χελώνες μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο. Θα πάρει 10-15 χρόνια. Κάνουμε
μικροβιακές αναλύσεις και συνεχίζουμε» αναφέρει ο βιολόγος Αασις Πάντα που
εργάζεται στο project.
Η ινδική
κυβέρνηση υποστηρίζει ότι αυτή τη φορά έχει πάρει τα μέτρα της και προσπαθεί,
στο μέτρο του δυνατού, να αποτρέψει τους κυνηγούς. Τονίζει επίσης ότι ήδη η
κατάσταση στον Γάγγη έχει βελτιωθεί. «Η ποιότητα του νερού είναι καλύτερη και
σίγουρα οι χελώνες έχουν παίξει τον δικό τους ρόλο. Τρώνε τη σάρκα των σωμάτων
αλλά και βιολογικά απόβλητα που ρίχνουν στον Γάγγη. Οι αναλύσεις είναι
ενθαρρυντικές και σε πολλά σημεία του ποταμού το νερό είναι κατάλληλο για
μπάνιο» υποστηρίζει κυβερνητικός αξιωματούχος.