Στην Αργεντινή, με πληθωρισμό 143%, ο μέσος πολίτης αδυνατεί να αγοράσει καινούργια ρούχα και παπούτσια

Οι τιμές είναι απλησίαστες, το πέσο χάνει καθημερινώς την αξία του και ο κόσμος στρέφεται στα παζάρια με μεταχειρισμένα.

«Υπάρχουν τεσσάρων ειδών χώρες: Οι αναπτυγμένες, οι υποανάπτυκτες, η Ιαπωνία και η Αργεντινή» έχει πει ο Αμερικάνος οικονομολόγος Σάιμον Κούζνετς. Η οικονομική ιστορία της χώρας θυμίζει τρενάκι του τρόμου και χιλιάδες έρευνες και αναλύσεις έχουν γίνει για το «Αργεντίνικο παράδοξο». Η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Λατινικής Αμερικής, μια χώρα με τεράστιους φυσικούς πόρους, εξαγωγές και τουρισμό έχει ήδη χρεοκοπήσει εννέα φορές λόγω χρέους. Tα τελευταία 40 χρόνια ο πληθωρισμός της παρουσιάζει εξωφρενικές διακυμάνσεις (από -1,2% έως και τετραψήφια νούμερα) με αποτέλεσμα το νόμισμα της να είναι μονίμως ασταθές και συχνά πυκνά να υποτιμάται.

Μετά την βαθύτατη κρίση του 2002 και τις κοινωνικές αναταραχές η Αργεντινή κατάφερε σταδιακά να ορθοποδήσει. Ξεπέρασε την παγκόσμια κρίση του 2008 και δύο χρόνια μετά η ανακάλυψη ενός τεράστιου κοιτάσματος φυσικού αερίου στο Νεουκέν δημιούργησε κλίμα οικονομικής ευφορίας. Το φάντασμα του πληθωρισμού όμως επέστρεψε για να στοιχειώσει τη χώρα.

Οι κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να συγκρατήσουν τις μόνιμα αυξητικές τάσεις. Επενδυτές και κεφάλαια έφυγαν από την χώρα και η ιστορική υποτίμηση του πέσο του 2015 δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο πληθωρισμός συνέχισε να ανεβαίνει και το εισόδημα των Αργεντίνων να συρρικνώνεται.

Ένας ακόμα πρόεδρος που θα επιχειρήσει να βρει λύση

Η χώρα πολιτικά δοκίμασε τα πάντα. Από την προοδευτική, Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ, στον συντηρητικό Μαουρίσιο Μάκρι και πίσω πάλι στον Περονιστή Αλμπέρτο Φερνάντες. Κανείς δεν κατάφερε να τιθασεύσει τον πληθωρισμό και να σταθεροποιήσει την οικονομία.

Οι Αργεντίνοι καλούνται την Κυριακή 19 Νοεμβρίου να εκλέξουν ακόμα έναν πρόεδρο ελπίζοντας ότι αυτός θα βρει τη λύση. Στον δεύτερο γύρο πέρασε o υπουργός οικονομικών της χώρας Σέρχιο Τομάς Μάσα ο οποίος δηλώνει κεντροαριστερός και ο εκκεντρικός Χαβιέ Χεράρδο Μιλέι. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα κάτι μεταξύ σε Μπολσονάρου και Τραμπ. Οι δημοσκοπήσεις του δίνουν μικρό προβάδισμα παρότι μια πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη προκάλεσε σοκ καθώς παρουσίασε σημάδια ψυχοπάθειας. Οι Αργεντίνοι όμως, που έχουν δοκιμάσει τα πάντα, είναι τόσο απελπισμένοι που ίσως δώσουν ακόμα και σε αυτόν μια ευκαιρία.

Το 1/3 του μισθού για ένα καινούργιο τζιν

Όποιος και αν εκλεγεί πάντως την επόμενη μέρα θα έχει να αντιμετωπίσει έναν πληθωρισμό ο οποίος αυτή τη στιγμή τρέχει με 143% και για να αγοράσεις ένα ευρώ χρειάζεσαι 375 πέσο.

Ο κατώτατος μισθός είναι 377 ευρώ και ο μέσος δεν ξεπερνά τα 500. Τα 2/5 του πληθυσμού ζουν πλέον σε καθεστώς φτώχειας και είναι πάρα πολλοί εκείνοι που δεν μπορούν να αγοράσουν καινούργια ρούχα και παπούτσια. Το Reuters πήγε σε ένα υπαίθριο παζάρι μεταχειρισμένου ρουχισμού και υποδημάτων.  

«Έτσι όπως είναι η οικονομία, οι περισσότεροι αγοράζουν μεταχειρισμένα ρούχα στο 5% ή το 10% της αξίας που θα είχαν σε ένα κατάστημα. Μόνο έτσι μπορούν να αγοράσουν πράγματα για τις οικογένειές τους καθώς ένα τζιν παντελόνι κοστίζει πάνω από το 1/3 του μισθού» λέει η Μαρία Σιλβίνα Περάσο η οποία διοργάνωσε το παζάρι ρούχων στο Τίγκρε, μια συνοικία στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες.

«Δεν μπορείς πλέον να πας απλά στο mall και να αγοράσεις κάτι που σου αρέσει, όπως το έκανες πριν. Οι σημερινές τιμές είναι αδιανόητες» λέει η 22χρονη Αϊλέν Τσικλάνα. Ένα τζιν κοστίζει πλέον διπλάσια τιμή σε σχέση με πέρσι και χρειάζεται το 1/3 του κατώτερου μισθού για να το αγοράσεις.

«Απλά δεν μπορούμε να αγοράσουμε καινούργια πράγματα»

Η Μπεατρίς Λαουρίτσιο, μια 62χρονη δασκάλα πηγαίνει κάθε σαββατοκύριακο στο παζάρι για να πουλήσει μερικά από τα ρούχα τους για να μπορέσει να συμπληρώσει το εισόδημα της.

«Είμαστε μεσαία τάξη, στα χαμηλά στρώματα της μεσαίας τάξης θα έλεγα. Έχουμε τις δουλειές μας αλλά δεν είναι αρκετές για να ζήσουμε, έτσι πάμε στο παζάρι» λέει και προσθέτει πως όταν το παζάρι ακυρώθηκε ένα σαββατοκύριακο λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, τα οικονομικά της οικογένειας κατέρρευσαν.

«Δεν το κάνουμε αυτό ως κάτι έξτρα για να πάμε διακοπές στη Βραζιλία, το κάνουμε για να καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες» τονίζει.

Η 68χρονη Μαρία Τερέζα Ορτίς ζει από τη σύνταξή της και την περιστασιακή της ενασχόληση με την ραπτική, από την οποία κερδίζει 400 πέσος την ώρα, δηλαδή σχεδόν ένα δολάριο. Το παζάρι είναι το μόνο μέρος που μπορεί να αγοράσει ρούχα. «Απλά δεν μπορούμε να αγοράσουμε καινούργια πράγματα. Δεν μπορείς να πάρεις καινούργια παπούτσια, τζιν, μπλουζάκι ή ακόμα και παντόφλες. Πρέπει λοιπόν να τα ψάχνεις στα παζάρια» τονίζει.