Η απίστευτη περίπτωση του Τσαρλς Όσμπορν ο οποίος έχει μπει στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες ως ο άνθρωπος με τον πιο επίμονο λόξιγκα στην ιστορία
«Εκείνη την εποχή εργαζόμουν σε μια φάρμα κοντά στο Γιούνιον της Νεμπράσκα. Προσπαθούσα να κρεμάσω ένα γουρούνι για να το γδάρουμε και να το κόψουμε. Πρέπει να ήταν περίπου 150 κιλά. Το σήκωσα και έπεσα κάτω. Δεν ένιωσα τίποτα. Ο γιατρός μου είπε αργότερα ότι έσπασε ένα αιμοφόρο αγγείο στο μέγεθος καρφίτσας μέσα στον εγκέφαλο μου» έχει αφηγηθεί ο Τσαρλς Όσμπορν. Ήταν 13 Ιουνίου 1922 και ο Όσμπορν ήταν περίπου 30 ετών. Από εκεί την ημέρα και για 68 χρόνια δεν θα σταματούσε να έχει λόξιγκα.
Η πτώση του είχε καταστρέψει μια μικρή περιοχή στον εγκέφαλο
του όπου βρίσκεται η αντίδραση στον λόξιγκα. Η ζωή του Όσμπορν άλλαξε για πάντα.
Είχε 20 έως 40 διαφραγματικούς σπασμούς το λεπτό και
υπολογίζεται ότι μέχρι να πεθάνει είχε λόξιγκα 430εκατ. φορές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα
να επηρεάσει την ομιλία του. Ο Όσμπορν έπρεπε να μιλά με συγκεκριμένο τρόπο για
να μπορεί να επικοινωνεί. Κατά τη διάρκεια του ύπνου ο λόξιγκας γινόταν πιο
ήπιος αλλά δεν εξαφανιζόταν.
Παρότι επισκέφθηκε δεκάδες γιατρούς και έφτασε ως την Αλάσκα
κανένας δεν κατάφερε να του δώσει λύση.
Μια θεραπεία με μονοξείδιο του άνθρακα και οξυγόνο, που του έκαναν στη Mayo Clinic, έφερε αποτελέσματα
αλλά δεν ήταν δυνατόν ο Όσμπορν να εισπνέει συνέχεια το θανατηφόρο μείγμα.
Έπρεπε να μάθει μια συγκεκριμένη τεχνική αναπνοής ώστε να ελαχιστοποιεί τον ήχο
του λόξιγκα που δημιουργείται από το ξαφνικό κλείσιμο των φωνητικών χορδών λόγω
του σπασμού. Ο Όσμπορν έπρεπε να αναπνέει με συγκεκριμένο τρόπο για να
καταπνίγει τον ήχο. Μετά από κάποιο διάστημα αντιμετώπισε πρόβλημα και στην
κατάποση με αποτέλεσμα να παίρνει μόνο αλεσμένη τροφή.
«Τέντωνε το στήθος του 3-4 φορές κάθε λεπτό. Καταλάβαινες
ότι είχε λόξιγκα αλλά δεν έβγαζε κάποιον ήχο. Για να σας το περιγράψω θα σας πω
ότι κατά κάποιοι τρόπο φούσκωνε. Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια που του
άρεσαν τα αστεία αλλά δεν ήθελε να μιλά για το πρόβλημα του. Ήταν ένας ξεχωριστός
χαρακτήρας» λέει ο Κίβερν Κόσοβιτς, ο οποίος γνώριζε προσωπικά τον Όσμπορν.
Η υπόθεση του ανθρώπου που δεν σταματούσε να έχει λόξιγκα
έχει απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στο
ατύχημα του 1922 ένα πλευρό τραυμάτισε το διάφραγμα και έτσι δημιουργήθηκε το
πρόβλημα. Άλλη μια πιθανότητα είναι ο Όσμπορν να έπαθε ένα μικρό εγκεφαλικό μετά
την πτώση του.
Ο λόξιγκας που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί είναι εξαιρετικά σπάνιος και μια περίπτωση σαν αυτή του Όσμπορν είναι ακόμα σπανιότερη. Μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σοβαρά προβλήματα όπως μόνιμη αϋπνία, απώλεια βάρους και κατάθλιψη. Ακόμα και σήμερα, με την ιατρική να έχει κάνει τεράστια βήματα από τότε που ξεκίνησε ο λόξιγκας του Όσμπορν, δεν υπάρχει θεραπεία για τέτοιες περιπτώσεις. Ο πιο συνήθης τρόπος αντιμετώπισης είναι η χορήγηση μυοχαλαρωτικών τα οποία όμως προκαλούν υπνηλία στον ασθενή.
Το 1978, έχοντας πλέον λόξιγκα για 56 χρόνια, ο Όσμπορν μίλησε
στο Associated Press και τόνισε: «Θα έδινα τα πάντα για να τον ξεφορτωθώ. Πλέον δεν
ξέρω πώς θα είναι αν ξαφνικά σταματούσε». Η περίπτωση του τράβηξε την προσοχή
του Τύπου. Παρουσιάστηκε στον δημοφιλέστατο σόου του Τζόνι Κάρσον και μπήκε στο
βιβλίο Γκίνες ως ο άνθρωπος με τον πιο επίμονο λόξιγκα στην ιστορία. Χιλιάδες
άνθρωποι του έστειλαν επιστολές προτείνοντας διαφόρων ειδών λύσεις αλλά καμία
δεν απέδωσε.
Παρά το πρόβλημα του ο Όσμπορν δεν το έβαλε κάτω και κατάφερε
να έχει μια κανονική ζωή. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε συνολικά οκτώ
παιδιά. Εργαζόταν ως πωλητής αγροτικών μηχανημάτων και δημοπρατούσε ζώα. Κατάφερε
να διατηρήσει σταθερό το βάρος του και να κοιμάται σχετικά κανονικά.
Ο Τσαρλς Όσμπορν είχε αποδεχθεί πλέον ότι θα ζήσει όλη την
υπόλοιπη ζωή του έχοντας λόξιγκα. Όμως ξαφνικά τον Φεβρουάριο του 1990 οι
σπασμοί σταμάτησαν. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να δώσουν κάποια εξήγηση. Δυστυχώς
η ζωή χωρίς λόξιγκά κράτησε λίγο πάνω από έναν χρόνο. Πέθανε την Πρωτομαγιά του
1991 σε ηλικία 99 ετών.