El Señor de los Cielos: H ιστορία και το απίστευτο τέλος του βασιλιά των καρτέλ του Μεξικού


Ο Αμάντο Καρίγιο Φουέντες έφτασε στο σημείο να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στον κόσμο των ναρκωτικών αμφισβητώντας ακόμα και τα καρτέλ της Κολομβίας. Η εμμονή του με τη ασφάλεια και ο φόβος να έχει το τέλος του Εσκομπάρ τον οδήγησε σε έναν απίστευτο θάνατο

Όταν στις 2 Δεκεμβρίου 1993 ο Πάμπλο Εσκομπάρ εκτελέστηκε σε μια ταράτσα στη γειτονιά Λος Ολίβος στο Μεντεγίν, σφράγισε με έναν πολύ περίεργο τρόπο, και τη μοίρα του Αμάντο Καρίγιο Φουέντες. Ο Μεξικάνος βαρόνος των καρτέλ έλαβε το μήνυμα από το τέλος του «Πατρόν» αλλά τελικά αυτό το μήνυμα ήταν που τον τον στοίχειωσε και οδήγησε και στη δική του καταστροφή. Αυτή είναι η ιστορία του Señor de los Cielos (ο Κύριος των Αιθέρων).

O ανιψιός του Δον Νέτο

Ο Αμάντο Καρίγιο Φουέντες γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1956 στην κωμόπολη Γκουαμουτσιλίτο στην περιοχή της Σιναλόα. Είχε έντεκα αδέλφια. Θείος του είναι ο Ερνέστο Φονσέκα Καρίγιο, το πρώην αφεντικό του καρτέλ της Γουαδαλάχαρα, γνωστός ως Δον Νέτο. Τον πήρε στη... δουλειά και ο Αμάντο ξεχώρισε αμέσως. Πανέξυπνος, οργανωτικός και μυστικοπαθής ανελίχθηκε ταχύτατα στην ιεραρχία. Μετά από κάποιες δολοφονίες και μια σειρά συλλήψεων ο Δον Νέτο ανέλαβε και το καρτέλ του Χουάρες. Μετά τον άγριο βασανισμό και την εκτέλεση Αμερικανομεξικανού πράκτορα Ενρίκετ Καμαρένα τον Φεβρουάριο του 1985 η DEA (δίωξη ναρκωτικών των ΗΠΑ) απαίτησε τη σύλληψη του Ερνέστο Καρίγιο. Με τον Δον Νέτο στη φυλακή ο Αμάντο ανέλαβε το καρτέλ του Χουάρες. Μέσα σε λίγα χρόνια έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος στον μεξικάνικό κόσμο των νακρωτικών και ουσιαστικά ήλεγχε και τα τέσσερα μεγάλα καρτάλ της χώρας (Χουάρες, Σιναλόα, Τιχουάαν, Γκόλφο). 

El Rey del Oro Blanco

Με τη ζήτηση για ναρκωτικά στις ΗΠΑ να έχει αυξηθεί κατακόρυφα ο Αμάντο Καρίγιο συνεργάστηκε με τον Πάμπλο Εσκομπάρ ο οποίος κυριαρχούσε στην Κολομβία. Έγινε ο ενδιάμεσος του Πατρον, ο άνθρωπος που οργάνωνε τη μεταφορά των ναρκωτικών από την Κολομβία στις ΗΠΑ. Οι τεράστιες ποσότητες που κατάφερνε να περάσει από τα σύνορα του έδωσε αρχικά το προσωνύμιο El Rey del Oro Blanco (ο βασιλιάς του λευκού χρυσού). Ο Καρίγιο έδειξε το... ταλέντο του στήνοντας ένα τεράστιο δίκτυο το οποίο βασιζόταν στην πειθαρχία, τη βία και τις δωροδοκίες. Είναι πληροφοριοδότες παντού και τα παραπτώματα τιμωρούνταν με θάνατο.


Κυρίαρχος στη γη και στους αιθέρες

Μετά την εκτέλεση του Εσκομπάρ ο Αμάντο Καρίγιο έγινε ο πιο ισχυρός βαρόνος ναρκωτικών στον κόσμο. Η συντριπτική πλειονότητα των ναρκωτικών που έφταναν στις ΗΠΑ περνούσαν μέσα από το δικό του δίκτυο. Εκείνη την εποχή απέκτησε και το ψευδώνυμο  El Señor de los Cielos (ο κύριος των αιθέρων) καθώς ήλεγχε έναν ολόκληρο στόλο αεροπλάνων με τον οποίο μετέφερε το εμπόρευμα του στις ΗΠΑ.

Στο έδαφος ο έλεγχος του ήταν επίσης απόλυτος. Δωροδοκούσε πολιτικούς, αστυνομικούς και δικαστές ενώ οι αντίπαλοι του είτε υποτάσσονταν, είτε εκτελούνταν. Ήταν τόσο επιτυχημένη η διείσδυση του στον κρατικό μηχανισμό που έφτασε ως τον στρατηγό Χεσούς Γκουτιέρες Ρεμπόγιο. Ήταν ο υπεύθυνος για τον πόλεμο κατά των καρτέλ σε όλο το Μεξικό και συνεργαζόταν με τους Αμερικάνους. Ο Καρίγιο τον πλησίασε και κατέληξαν σε συμφωνία. Τα καρτέλ θα διατηρούσαν μια σχετική... τάξη στους δρόμους των πόλεων και ο Ρεμπόγιο θα έπαιρνε τεράστια ποσά για να τα αφήνει να κάνουν τη δουλειά τους και να ενημερώνει για επικείμενες μεγάλες επιχειρήσεις της DEA. Με τον Ρεμπόγιο στο μισθολόγιο του ο Καρίγιο ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να διεκδικέι περιοχές που ανήκαν στους Κολομβιανούς, κάτι που κανείς δεν είχε τολμήσει ως τότε. 

Η εμμονή

Σε αντίθεση με τον Εσκομπάρ ο Καρίγιο είχε καταλάβει από νωρίς ότι η υπερβολική έκθεση ήταν καταστροφική. Εμφανιζόταν ελάχιστα, δεν μιλούσε σε δημοσιογράφους και απαγόρευε να τον βγάζουν φωτογραφίες (υπάρχουν ελάχιστες και κυρίως αυτές από μια σύλληψη του στην αρχή της.. καριέρας του). Πρόσεχε πάρα πολύ την ασφάλεια του και πλήρωνε τεράστια ποσά για το πιο σύγχρονα μέσα παρακολούθησης. Ήθελε να γνωρίζει κάθε πληροφορία και να είναι προετοιμασμένος.

Ειδικά μετά την εκτέλεση του Εσκομπάρ, η ασφάλεια έγινε εμμονή για τον Καρίγιο. Ένιωθε ότι συνέχεια τον παρακολουθούσαν και φοβόταν ότι η DEA θα τον συλλάβει. Δεν έμενε πολλές μέρες στο ίδιο σπίτι και κυκλοφορούσε με ειδικά διαμορφωμένα ασθενοφόρα καθώς γνώριζε ότι δεν τα σταματούν ποτέ οι αρχές.

Τον Φεβρουάριο του 1997 ήρθε το μεγάλο χτύπημα. Οι πολυτελέστατη ζωή  του Ρεμπόγιο δημιούργησε υποψίες. Τον παρακολούθησαν, βρήκαν στοιχεία για τη σχέση του με τον Καρίγιο και τον συνέλαβαν. Πανικόβλητος ο «Κύριος των Αιθέρων» αναζήτησε τρόπο διαφυγής.

Ο θάνατος

Με το όνομα Χόρχε Τόρες και την πραγματική του φωτογραφία σε ψεύτικο διαβατήριο (ελάχιστοι γνώριζαν την εξωτερική του εμφάνιση) ο Καρίγιο ταξίδεψε στη Χιλή. Από εκεί προσπάθησε να διαπραγματευτεί με μεξικανική κυβέρνηση. Τους προσέφερε ένα τεράστιο ποσό και δεσμεύθηκε ότι θα αποσυρθεί από τα καρτέλ. Η προσφορά του δεν έγινε αποδεκτή. Έμεινε για ένα διάστημα στο Σαντιάγο και ακολούθησαν ταξίδια στο Μπουένος Άιρες και το Μοντεβίδεο. Νιώθοντας ότι οι αρχές τον πλησιάζουν ο Καρίγιο αποφάσισε να προχωρήσει σε μια δραστική λύση. Θα άλλαζε το πρόσωπο και το σώμα του ώστε κανείς να μην μπορεί να τον αναγνωρίσει και θα ξεκινούσε μια νέα ζωή. Το καλοκαίρι του 1997 επέστρεψε στο Μεξικό για να υλοποιήσει το σχέδιο του.

Το καρτέλ έκλεισε έναν όροφο στην ιδιωτική κλινική Μόνικα στο Μέχικο Σίτι. Μια ομάδα πλαστικών χειρουργών με επικεφαλής τον δρ Μιγέλ Άνχελ Ορόσκο ανέλαβε την επέμβαση. Θα άλλαζαν το πρόσωπο του Καρίγιο και με λιποαναρρόφηση θα του αφαιρούσαν περίπου 15 κιλά. Η επέμβαση διήρκησε συνολικά οκτώ ώρες. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 4ης Ιουλίου 1997 ο Καρίγιο ξύπνησε από τη νάρκωση και άρχισε να ουρλιάζει από τους πόνους. Απαίτησε να του δώσουν καταπραϋντικά. Οι γιατροί τον ενημέρωσαν ότι είναι πολύ επικίνδυνο αλλά αυτός επέμεινε και τους απείλησε. Του χορήγησαν φάρμακα και πέθανε. Σε ηλικια 40 ετών ο ισχυρότερες βαρόνος ναρκωτικών στον κόσμο είχε σβήσει πάνω σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου.

Πειστήριο φρίκης

Η πληροφορία του θανάτου του Καρίγιο κυκλοφόρησε γρήγορα και έφτασε μέχρι τις μεξικάνικες αρχές και τους εκπροσώπους της DEA. Κατάφεραν να εντοπίσουν το πτώμα ενώ βρισκόταν στο δρόμο για τη Σιναλόα όπου θα γινόταν η κηδεία και η ταφή. Το κατέσχεσαν και το μετέφεραν στο Μέχικο Σίτι. H DEA είχε τα αποτυπώματα του Καρίγιο. Τα είχαν πάρει το 1985 συνοριοφύλακες στο Τέξας όταν ο «Κύριος των Αιθέρων» είχε επιχειρήσει να περάσει στις ΗΠΑ. Τα αποτυπώματα συγκρίθηκαν με αυτά του πτώματος και ταίριαζαν απόλυτα. Η σορός ανήκε στον Αμάντο Καρίγιο.

Ήταν όμως τόσο μεγάλη η δυσπιστία του κοινού και του Τύπου ότι πράγματι ο βασιλιάς των μεξικάνικων καρτέλ πέθανε που οι αρχές προχώρησαν σε μια μακάβρια αποκάλυψη. Παρουσίασαν την σε αποσύνθεση σωρό του Καρίγιο ώστε να πείσουν ότι πράγματι έχει πεθάνει.

Ακόμα και αυτό όμως δεν έβαλε τέλος στις διάφορε θεωρίες για το πώς και αν πέθανε. Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι γιατροί σκότωσαν τον Καρίγιο έχοντας εντολή από άλλο καρτέλ. Άλλοι πιστεύουν ότι ο Καρίγιο δεν πέθανε. Η σορός ανήκε σε άλλο άτομο που είχε πεθάνει πριν την 4η Ιουλίου 1997. Κάποιοι φτάνουν στο σημείο μάλιστα να υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο άτομο ήταν αυτό που είχε καταγραφεί ως Αμάντο Καρίγιο το 1985. Το είχε στείλει ο ίδιος ο βαρόνος ως μελλοντική δικλίδα ασφαλείας. Ο πράκτορας Μαουρίσιο Φερνάντες, ο οποίος συμμετείχε στην ταυτοποίηση, λέει ότι δεν υπάρχει αμφιβολία πως το πτώμα που παρέλαβαν ήταν του Καρίγιο. Τονίζει ότι για τέτοια άτομα πάντα κυκλοφορούν ανάλογες ιστορίες γιατί ο κόσμος αδυνατεί να πιστέψει ότι απλά πέθαναν.

Επίλογος

Τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο του Αμάντο Καρίγιο σε βαρέλια γεμάτα τσιμέντο βρέθηκαν τρεις από τους γιατρούς που έκαναν την επέμβαση. Τους είχαν βασανίσει άγρια και στη συνέχεια τους εκτέλεσαν. Το καρτέλ του Χουάρες ανέλαβαν δύο από τα αδέλφια του Καρίγιο. Ο Βισέντε, γνωστός ως αντιβασιλέας, και ο Ροδόλφο το «χρυσό παιδί». Για ένα διάστημα τα αδέλφια Καρίγιο είχαν τον έλεγχο. Ένας από τους βασικούς τους συνεργάτες όμως άρχισε να αρνείται να πληρώσει φόρο για το γεγονός ότι χρησιμοποιούσε τις διαδρομές του καρτέλ για να μεταφέρει ναρκωτικά. Ήταν αυτός που το 2004 οργάνωσε τη δολοφονία του Ροδόλφο Καρίγιο, αυτός που θα επικρατούσε στον πόλεμο των καρτέλ που ακολούθησε και θα γινόταν το νέο αφεντικό. Το όνομα του Χοακίν Αρτσιβάλδο Γκουσμάν Λοέρα, γνωστός ως Ελ Τσάπο.