Πώς ένας κατά συρροή δολοφόνος έβαλε στο στόχαστρο του τον εκδότη από μια ερωτική φωτογράφιση στο περιοδικό Hustler. O παρανοϊκός Τζόσεφ Πολ Φράνκλιν με τα δεκάδες θύματα
Στο τεύχος του Δεκεμβρίου του 1975 το περιοδικό Hustler δημοσίευσε, στις εσωτερικές του σελίδες, μια ερωτική φωτογράφιση με τίτλο: «Butch: A black stud and his Georgia peach». Παρουσίαζε έναν νεαρό μαύρο άντρα και μια λευκή κοπέλα σε ερωτικές περιπτύξεις. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες θα έβαζαν τον εκδότη του περιοδικού, Λάρι Φλιντ στο στόχαστρο ενός κατά συρροή δολοφόνου και θα άλλαξαν τη ζωή του για πάντα.
Ο δολοφόνος
Ο Τζέιμς Κλέιτον Βον γεννήθηκε το 1950 στην Αλαμπάμα. Όταν ήταν μόλις οκτώ ετών ο πατέρας του παράτησε την οικογένεια. «Κάθε φορά που μας επισκεπτόταν μας χτυπούσε» θυμάται η αδελφή του Τζέιμς, Κάρολιν. Η μητέρα τους ήταν αλκοολική και ιδιαίτερα αυστηρή. «Δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για εμάς. Δεν τρώγαμε καλά και δεν μας άφηνε να παίξουμε με τα άλλα παιδιά» θα πει ο ίδιος.
Μέσα σε έναν ιδιαίτερα προβληματικό περιβάλλον ο Τζέιμς βρήκε αρχικά αποκούμπι στη θρησκεία και στη συνέχεια στον ναζισμό. Έγινε μέλος στην Κου Κλουξ Κλαν και στο Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα των ΗΠΑ. Άλλαξε το όνομα του σε Τζόσεφ Πολ Φράνκλιν για να τιμήσει, όπως έλεγε, τον Πολ Τζόσεφ Γκέμπελς και τον Μπέντζαμιν Φράνκλιν. Υποστηρίζει ότι όταν διάβασε το «Mein Kampf» του Χίτλερ αποφάσισε ότι πρέπει να ξεκινήσει έναν φυλετικό πόλεμο. «Δεν είχα νιώσει ποτέ έτσι ξανά από κανένα βιβλίο που είχα διαβάσει. Είχε κάτι περίεργο αυτό το βιβλίο», θα πει.
Στο άρρωστο μυαλό του ο Τζόσεφ Πολ Φράνκλιν πίστευε ότι οι ομοϊδεάτες του θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του. «Θεωρούσα ότι μπορώ να ξεκινήσω έναν φυλετικό πόλεμο. Πίστευα όταν αν άρχιζα και τους έδειχνα τι και πώς πρέπει να γίνει τότε κι άλλοι, που ασπάζονται την ανωτερότητα της λευκής φυλής, θα με ακολουθούσαν».
Στόχος του ήταν οι μαύροι και οι Εβραίοι. Αυτό όμως που τον εξόργιζε περισσότερο από κάθε τι άλλο ήταν τα ζευγάρια διαφορετικού χρώματος και φυλής.
Μετά τα 25 του άρχισε να περιφέρεται σε όλη την χώρα. Ζούσε ληστεύοντας τράπεζες και καταστήματα και πουλώντας το αίμα του. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία έκανε την πρώτη του ρατσιστική επίθεση τον Ιούλιο του 1977 όταν έβαλε εμπρηστική βόμβα σε συναγωγή. Ευτυχώς δεν υπήρξαν θύματα καθώς δεν υπολόγισε σωστά την ώρα αποχώρησης των πιστών. Ένα μήνα μετά όμως πυροβόλησε και σκότωσε ένα ζευγάρι γιατί δεν είχαν το ίδιο χρώμα. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους (1977) κρύφτηκε σε θάμνους και πυροβόλησε μια ομάδα ατόμων που βρίσκονταν έξω από συναγωγή. Σκότωσε έναν 42χρονο και τραυμάτισε σοβαρά δύο άτομα. Χρησιμοποιούσε ένα πανίσχυρο τυφέκιο Ruger 44 με σκόπευτρο.
Τον Ιανουάριο του 1978 έπεσε στα χέρια του το τεύχος του Hustler (φωτό) που έβαλε τον Λάρι Φλιντ στο στόχαστρο του. «Με εξόργισε. Ήταν άρρωστο. Ένας μαύρος με μια λευκή. Οι λευκοί πρέπει να παντρεύονται λευκές, οι μαύροι μαύρες, οι Ινδιάνοι Ινδιάνες και οι Ασιάτες Ασιάτισσες. Το πέταξα κάτω με οργή και είπε: Θα τον σκοτώσω αυτό τον τύπο», θα πει ο Φράνκλιν.
Η απόπειρα
Έμαθε πως ο Φλιντ έχει μια δίκη στο Λόρενσβιλ της Τζόρτζια και αποφάσισε να του στήσει εκεί ενέδρα. Στις 6 Μαρτίου 1978 περίμενε με το όπλο του απέναντι από το κτίριο που βρισκόταν ο εκδότης. Τη σκηνή της επίθεσης περιγράφει ο δικηγόρος του Φλιντ, Τζιν Ριβς, ο οποίος επίσης δέχθηκε πυρά.
«Ήταν μια όμορφη μέρα. Δεν έκανε κρύο. Φορούσαμε τα σακάκια μας μόνο. Είχαμε φάει κάτι ελαφρύ για μεσημέρι γιατί κάναμε και οι δύο δίαιτα. Περπατούσαμε όταν ακούστηκαν οι πυροβολισμοί. Χτύπησαν στην αρχή τον Λάρι. Νομίζω ήταν δύο. Ο ένας τον βρήκε στη σπονδυλική στήλη και ο άλλος επιφανειακά. Η δεύτερη σφαίρα ήταν που πέρασε μέσα από το χέρι μου και χτύπησε το στομάχι και το πάγκρεας μου. Πρέπει να καταλάβετε ότι μιλάμε για ένα 44άρι μάγκνουμ, ένα όπλο για ελέφαντες.
Ήταν σαν κάποιος να σήκωσε τον Φλιντ και να τον πέταξε 2-
Τελικά εγώ το ξεπέρασα αλλά ο Λάρι έμεινε για πάντα παράλυτος. Του χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αποδεχθεί το γεγονός και τους λόγους για τους οποίους συνέβη κάτι τέτοιο».
Η σφαίρα άφησε τον Λάρι Φλιντ παράλυτο στα κάτω άκρα. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε αναπηρικό καροτσάκι και λόγω των έντονων πόνων που είχε εθίστηκε τελικά στα ισχυρά παυσίπονα. Ο εθισμός του αυτός οδήγησε κάποια στιγμή σε εγκεφαλικό το οποίο επηρέασε την ομιλία του.
Η έρευνα της αστυνομίας για την απόπειρα δολοφονίας του Φλιντ και του δικηγόρου του δεν οδήγησε πουθενά και ο Φράνκλιν συνέχισε τη δράση του. Δολοφόνησε (τουλάχιστον) εννέα άτομα ακόμα, μεταξύ των οποίων και παιδιά. Αν και δεν έχει αποδειχθεί οι αρχές τον θεωρούν υπεύθυνο για περίπου 20 δολοφονίες με μοναδικό κίνητρο το φυλετικό μίσος.
Συνελήφθη τελικά στις 28 Οκτωβρίου 1980. Οι δικηγόροι του προέβαλαν την κακοποίηση στην παιδική του ηλικία αλλά και γνωμάτευση ψυχολόγου που τον έκρινε σχιζοφρενή. Τελικά όμως δεν γλίτωσε την καταδίκη σε θάνατο.
Η ομολογία
Αρχικά η αστυνομία δεν είχε συσχετίσει τον Φράνκλιν με την απόπειρα δολοφονίας κατά του Φλιντ. Η καταδίκη του αφορούσε άλλες υποθέσεις. To 1997 ο εισαγγελέας της κομητείας Χάμιλτον του έστησε μια παγίδα εμπνευσμένος από τη «Σιωπή των Αμνών». Γνωρίζοντας το πάθος του Φράνκλιν για τις όμορφες γυναίκες έβαλε την ντετέκτιβ Μελίσα Πάουερς (φωτο) να τον πλησιάσει. «Μιλήσαμε και του έστειλα μια φωτογραφία της αστυνομικής μου ταυτότητας. Ήξερα ότι είχε ένα φετίχ με τα μαλλιά και του είπα ότι έχω αλλάξει τα μαλλιά μου και δεν είναι πλέον όπως στη φωτογραφία. Συμφώνησε να μιλήσουμε. Η συνάντηση μας ήταν πολύ τρομακτική. Εγώ, αυτός και ένα κασετόφωνο να καταγράφει. Είχα απέναντι μου έναν κατά συρροή δολοφόνο και δεν ήθελα να κάνω κανένα λάθος ώστε να μου πει τα πάντα» λέει η αστυνομικός.
Ο Φράνκλιν ομολόγησε φόνους για τους οποίους τον υποπτεύονταν αλλά και την επίθεση στον Φλιντ. Οι αρχές όμως θεωρούν ότι ακόμα και τότε δεν τα αποκάλυψε όλα. Για την υπόθεση του εκδότη δεν δικάστηκε ποτέ.
Το τέλος
Τον Αύγουστο του 2013 το ανώτατο δικαστήριο του Μιζούρι ανακοίνωσε ότι ο Φράνκλιν θα εκτελεστεί στις 20 Νοεμβρίου. Όταν ο Φλιντ ενημερώθηκε για την απόφαση είπε: «Θα μου άρεσε να είμαι μια ώρα σε έναν δωμάτιο μαζί του με τανάλιες και άλλα εργαλεία για να μπορέσω να του κάνω την ίδια ζημιά που έκανε σε εμένα. Δεν θέλω όμως να τον σκοτώσω ούτε να τον δω να πεθαίνει. Μια κυβέρνηση που απαγορεύει στους πολίτες της τους φόνους δεν μπορεί να σκοτώνει η ίδια. Είναι πολύ μεγαλύτερη τιμωρία να κλείνεις στη φυλακή κάποιον για όλη την υπόλοιπη ζωή του από το να του παίρνεις τη ζωή μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με μια ένεση».
Ο Φράνκλιν προσπάθησε να αποφύγει την εκτέλεση αλλά βρήκε κάθε νομική οδό κλειστή. Λίγο πριν θανατωθεί έδωσε συνέντευξη στην οποία μίλησε για τα εγκλήματα του. «Δεν θέλω να αναφερθώ με λεπτομέρειες αλλά νομίζω ότι σκότωσα περίπου 22 άτομα. Τώρα μετανιώνω που τους πυροβόλησα. Ήθελα να ξεκινήσω έναν φυλετικό πόλεμο. Το έβλεπα ως ζήτημα επιβίωσης της λευκής φυλής. Ήταν εχθροί της φυλής μου.
Μου λένε ότι κάποιοι με βλέπουν σαν ήρωα. Προτιμώ να με συμπαθούν κάποιοι από το να μην με συμπαθούν. Όπως όλοι οι άνθρωποι θέλω να με αγαπούν όχι να με μισούν. Δεν με αγαπούν μόνο όσοι πιστεύουν στην ανωτερότητα των λευκών, υπάρχουν και πολλοί Εβραίοι που με αγαπούν. Όταν κάνεις ένα έγκλημα κατά μια συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων γίνεται ένα δέσιμο, φαίνεται να τους ανήκεις πλέον» τόνισε σοκάροντας τη δημοσιογράφο που του μίλησε.
Όταν του είπε ότι ο Φλιντ ήταν κατά της εκτέλεσης του ο Φράνκλιν χαμογελώντας ανέφερε: «Ο παλιόφιλος ο Λάρι. Πες του ότι το εκτιμώ και τον ευχαριστώ αλλά η θανατική ποινή δεν είναι πιο ελαφριά από τα ισόβια».
Στις 20 Νοεμβρίου 2013 ο Τζόσεφ Πολ Φράνκλιν εκτελέστηκε με θανατηφόρα ένεση σε φυλακή του Μιζούρι. Ήταν 63 ετών.
Ο Λάρι Φλιντ έζησε για 43 χρόνια με τις συνέπειες της δολοφονικής απόπειρας. Πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 2021 σε ηλικία 78 ετών.