Τι συνέβη όταν ένα, μικρότερο από τον Ήλιο, άστρο κατέρρευσε; Μια εικόνα από το μέλλον μας όταν σε περίπου 7,8δισ. χρόνια στο άστρο μας θα πεθάνει.
Μια εικόνα από το πολύ μακρινό μέλλον του Ηλιακού Συστήματος «είδε» μια ομάδα επιστημόνων. Χιλιάδες έτη φωτός μακριά μας, στον αστερισμό του Τοξότη κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας, ένα άστρο μικρότερο από τον Ήλιο κατέρρευσε και μετατράπηκε σε λευκό νάνο. Γύρω του συνεχίζει να κινείται ένα πλανήτης στο μέγεθος του Δια. Ένας αέριο γίγαντας που επέζησε από τον θάνατο του άστρου του.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Τζόσουα Μπλάκμαν του αυστραλιανού Πανεπιστημίου της Τασμανίας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανίχνευσαν τυχαία το σύστημα με το Τηλεσκόπιο Κεκ στη Χαβάη και με τη βοήθεια της τεχνικής του «βαρυτικού μικροφακού».
Ο λευκός νάνος εκτιμάται ότι έχει περίπου το 60% της μάζας του Ήλιου μας και ο τεράστιος εξωπλανήτης του (MOA2010BLG477Lb) έχει μάζα 40% μεγαλύτερη του Δία. Απέχει 2,8 αστρονομικές μονάδες από το μητρικό άστρο του, απόσταση παρόμοια με αυτή του μεγαλύτερου πλανήτη του συστήματος μας από τον Ήλιο.
«Οι παρατηρήσεις μας επιβεβαιώνουν ότι οι πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά σε αρκετά μεγάλη απόσταση από το άστρο τους, μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν μετά τον θάνατο του τελευταίου», ανέφερε ο Μπλάκμαν. «Δεδομένου ότι αυτό το σύστημα είναι ανάλογο με το δικό μας ηλιακό σύστημα, φαίνεται πως ο Δίας και ο Κρόνος μπορεί τελικά να επιβιώσουν αφότου ο Ήλιος μας γίνει ερυθρός γίγαντας, όταν ξεμείνει από πυρηνικά καύσιμα και αυτοκαταστραφεί», πρόσθεσε.
Η παρατήρηση αυτή βέβαια δεν αλλάζει την προδιαγεγραμμένη μοίρα της Γης και των άλλων κοντινών στον Ήλιο πλανητών. Όπως δήλωσε ο αστρονόμος Ντέιβιντ Μπένετ του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Μέριλαντ και του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, «το μέλλον της Γης μάλλον δεν θα είναι τόσο ρόδινο, επειδή βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον Ήλιο. Μόνο αν η ανθρωπότητα ήθελε να μετακομίσει σε ένα δορυφόρο του Δία ή του Κρόνου, προτού ο Ήλιος ψήσει τον πλανήτη μας στη διάρκεια της καυτής φάσης του όταν θα έχει γίνει ερυθρός γίγαντας, θα μπορούσαμε να παραμείνουμε σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, μολονότι δεν θα ήμασταν σε θέση πλέον να βασιζόμαστε για πολύ στη θερμότητα ενός Ήλιου όπως ένας ψυχρός λευκός νάνος».
Ο θάνατος του Ήλιου
Είναι δεδομένο πως κάποια στιγμή, στο πολύ πολύ μακρινό μέλλον, ο Ήλιος θα μετατραπεί σε ένα λευκό νάνο. τελευταία στάδια του κύκλου ζωής του, το άστρο καίει όλο το υδρογόνο στον πυρήνα του και φουσκώνει σαν μπαλόνι, μετατρεπόμενο σε ερυθρό γίγαντα. Αυτός κάποια στιγμή καταρρέει βαρυτικά προς το εσωτερικό του. Αποβάλλει τα εξωτερικά του στρώματα και συρρικνώνεται σε ένα μικρό λευκό νάνο. Ουσιαστικά απομένει μόνο ο καυτός πυρήνας του και γίνεται ένα πυκνό άστρο με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Γης. Τα αστρικά αυτά «πτώματα», που αφθονούν στο σύμπαν, δεν έχουν πια πυρηνικά καύσιμα για να λάμψουν έντονα, γι' αυτό είναι αχνά και δύσκολο να ανιχνευθούν.
Στην περίπτωση άστρων μεγαλύτερων και βαρύτερων από τον Ήλιο, αυτά καταλήγουν, όταν καταρρεύσουν βαρυτικά, να μετατραπούν σε μαύρες τρύπες ή άστρα νετρονίων. Στον γαλαξία μας υπολογίζεται ότι το 95% των άστρων θα γίνουν λευκοί νάνοι. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον οι μισοί λευκοί νάνοι έχουν συνοδούς εξωπλανήτες και δεν αποκλείουν ότι σε αυτούς μπορεί να υπάρχουν συνθήκες φιλόξενες για την ανάπτυξη ζωής.
Ένα μέλλον μακριά από
τη Γη
Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες όταν ο Ήλιος μπει σε αυτή τη διαδικασία, στη φάση που θα γίνει ένας ερυθρός γίγαντας, αναμένεται να «καταπιεί» τον Ερμή και την Αφροδίτη. Η Γη και ο Άρης ίσως επιβιώσουν αλλά λόγω της θερμότητας ο πλανήτης μας θα απομείνει μια νεκρή πέτρινη σφαίρα. Η ανθρωπότητα λοιπόν πρέπει να σχεδιάζει το πολύ μακρινό μέλλον της μακριά από τον πλανήτη μας. Είτε να καταφέρει να μετακομίσει σε κάποιο άλλο νεαρότερο πλανητικό σύστημα με τις κατάλληλες συνθήκες, είτε να δημιουργήσει τις συνθήκες αυτές τεχνητά σε κάποιον από τους συμπαγείς δορυφόρους του Δία ή του Κρόνου που θεωρείται δεδομένο ότι θα επιβιώσουν από την κατάρρευση του Ήλιου.