Πόρνες, τουρίστες και Airbnb

Μόνιμοι κάτοικοι της Red Light District του Άμστερνταμ μιλούν για τη ζωή τους εκεί

Από τα μεσαιωνικά χρόνια η περιοχή De Wallen στο Άμστερνταμ φιλοξενούσε οίκους ανοχής. Βρισκόταν κοντά στο λιμάνι Ντάμρακ και τον ποταμό Άμστελ (απ' όπου προέρχεται και το όνομα της γνωστής μπίρας) και αποτελούμε το αγαπημένο σημείο επίσκεψης των ναυτικών και όχι μόνο.

Στο πέρασμα των αιώνων το De Wallen αντιμετώπισε απαγορεύσεις, αντιδράσεις και περιόδους ακμής και παρακμής. Επέζησε όμως και πλέον είναι παγκοσμίως διάσημο ως Red Light District.

Θεωρείται μια από τις πιο τουριστικές περιοχές του πλανήτη και συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες σε καθημερινή βάση. "Όσοι εργάζονται εκεί είναι πλέον περισσότερο μια τουριστική ατραξιόν" τονίζει η δήμαρχος του Άμστερνταμ και αποδέχεται ότι πρέπει να προστατευτούν από τον μαζικό τουρισμό και την κακή συμπεριφορά πολλών επισκεπτών.

Πώς είναι όμως η ζωή των μονίμων κατοίκων της περιοχής; Πώς αντιμετωπίζουν το φαινόμενο του υπερτουρισμού αλλά και το γεγονός ότι ζουν σε ένα μέρος συνώνυμο με τους οίκους ανοχής και τους μεθυσμένους ή ζαλισμένους από την κάνναβη επισκέπτες.

Έξι μόνιμοι κάτοικοι μίλησαν για το πώς καθημερινά ζουν μέσα σε τρομερό θόρυβο, αποπνικτική πολυκοσμία και άσχημες συμπεριφορές.

"Αυτό που πραγματικά μισώ είναι οι μεθυσμένοι Άγγλοι"

Η Μαρτίν Χρόεν είναι 70 ετών σήμερα και ζει εδώ και 40 χρόνια στην περιοχή. "Ζω στην Red Light District από το 1979. Όταν ήρθε ο δεύτερος μου γιος μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο σπίτι. Εγώ και πέντε άλλοι αγοράσαμε ένα κτίριο που είχε χτιστεί το 1450. Ήταν ένα σκουπίδι αλλά το φτιάξαμε. Εκείνες τις μέρες η γειτονιά ήταν πολύ επικίνδυνη με χρήστες ηρωίνες και βαποράκια παντού. Έτσι όλοι μας, ακόμα και τα παιδιά, πήγαμε να μάθουμε καράτε. Σήμερα μόνο εγώ έχω μείνει εδώ από το αρχικό γκρουπ. Τώρα αντιμετωπίζουμε τον τεράστια θόρυβο από τους τουρίστες. Ξεκίνησε πριν από περίπου έξι χρόνια.

Προσωπικά θεωρώ ότι πρέπει να μεταφέρουν την περιοχή κοντά στο αεροδρόμιο

Schiphol. Μπορούν να βάλουν εκεί τα κορίτσια. Άλλωστε οι τουρίστες έρχονται εδώ μόνο γι' αυτό το πράγμα.

Αυτό που πραγματικά μισώ είναι οι μεθυσμένοι Άγγλοι. Το ζούμε κάθε βράδυ. Δεν μπορείς να περπατήσεις στους δρόμους κανονικά λόγω του πλήθους. Αποφεύγω τη γειτονιά τις νύχτες. Δεν είναι πλέον όμορφα.

Γιατί δεν μετακομίζω; Γιατί την αγαπάω. Γιατί να φύγω; Αγαπώ το σπίτι μου και είναι κοντά σε όλα. Η περιοχή είναι μικρή έτσι μπορώ γρήγορα να ξεφύγω από το πλήθος.

Στο παρελθόν οι ναρκομανείς τριγυρνούσαν. Δεν ήταν ασφαλές αλλά προσέχαμε ο ένας τον άλλο. Τώρα όλοι αντιμετωπίζουμε τις ίδιες βλακείες αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτό. Είμαι πολύ χαρούμενη που τουλάχιστον απαγόρευσαν τα τουρ. Γενικότερα ο δήμος δεν μας ακούει ιδιαίτερα. Βέβαια τι μπορεί να κάνει; Δεν μπορείς να κάνεις πολλά απέναντι στον μαζικό τουρισμό. Όλοι νιώθουν ότι πρέπει να αλλάξει κάτι αλλά δεν ξέρουν πώς".

"Ο γιος μου θα τα δει όλα σε μικρή ηλικία"

Η Σάσα Κοκ είναι 49 και μετακόμισε στην περιοχή μετά τα 18 της. Τώρα έχει έναν γιο και τον μεγαλώνει εκεί. "Ζούσα σε ένα μέρος έξω από την πόλη αλλά την επισκεπτόμουν συχνά καθώς η οικογένεια μου είχε και διατηρεί ένα βιβλιοπωλείο στην περιοχή. Όταν ήμουν μικρή δεν μπορούσα να περπατήσω στην πλατεία Nieuwmarkt. Τώρα ο εξάχρονος γιος μου μπορεί να παίζει στους δρόμους καθώς υπάρχει πολύ λιγότερο πρόβλημα με ναρκωτικά.

Η γειτονιά έχει αλλάξει προς το καλύτερο αλλά ο αριθμός των επισκεπτών έχει αυξηθεί. Οι τουρίστες συνωστίζονται σε μια μικρή περιοχή. Τα μεγάλα γκρουπ είναι το χειρότερο καθώς δεν νοιάζονται για τους ανθρώπους που ζουν εδώ. Περισσότερη αστυνόμευση θα βοηθούσε αλλά η αστυνομία του Άμστερνταμ έχει μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό. Επίσης η αλλαγή των κανόνων αδειοδότησης των καταστημάτων θα βοηθούσε στο να αλλάξει το πρόσωπο της περιοχής

Αυτή τη στιγμή στην περιοχή υπάρχουν κυρίως μαγαζιά που πωλούν βάφλες και μαριχουάνα και τουριστικά σουπερμάρκετ με έντονο φωτισμό. Το γεγονός ότι έκλεισαν κάποια coffee shops βοήθησε λίγο. Το να κλείσουν όμως τα παράθυρα των οίκων ανοχή δεν θα κάνει διαφορά. Δεν με ενοχλεί να βρίσκονται εδώ. Βοηθά στον έλεγχο της πορνείας.

Μέχρι πρόσφατα ο γιος μου δεν έδινε καμία σημασία στις γυναίκες. Πριν λίγες μέρες όμως με ρώτησε γιατί σχεδόν δεν φορούν ρούχα. Του εξήγησα ότι με αυτό τον τρόπο βγάζουν κάποια χρήματα. Τα παιδιά είναι πολύ ευέλικτα. Μεγαλώνοντας εδώ θα τα δει όλα σε μικρή ηλικία και έτσι θα είναι λιγότερο περίεργος για το άγνωστο όταν θα μεγαλώσει.

Για παράδειγμα εμένα ποτέ δεν με προσέλκυσαν τα ναρκωτικά. Επισκεπτόμουν πολύ συχνά τη γειτονία όταν ήμουν μικρή. Έβλεπα τους χρήστες ηρωίνης και είδα τι μπορούν να σου κάνουν τα ναρκωτικά".

"O κόσμος πλέον μόνο κοιτάζει τα κορίτσια"

Ο Βιλεμάιν Τάιμποουτ (41) και ο Ζούστους Ντόλεμαν (52) ζουν στην περιοχή και λένε ότι υπάρχει ισχυρή αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων.

"Ήταν πάντα πολυσύχναστα εδώ και το λατρεύω. Μου αρέσει η βοή των δρόμων. Μετακόμισα στην περιοχή ως φοιτητής το 1988, όταν ήμουν 18. Τότε πολλοί έπαιρναν ναρκωτικά σε κοινή θέα. Υπήρχαν πολλοί έμποροι που κυκλοφορούσαν. Όμως δεν ένιωσα ποτέ ανασφάλεια. Ήξερα ποια μέρη να αποφύγω και τις ώρες που έπρεπε να το κάνω. Τώρα έρχονται πολύ περισσότεροι τουρίστες και κάποιοι κάνουν φασαρία.

Πάντως προσπάθησα για δύο χρόνια να ζήσω σε άλλες περιοχές του Άμστερνταμ και ήταν βαρετά. Γύρισα όσο συντομότερα μπορούσα και δεν έχω βιώσει τίποτα άσχημο. Το ποδήλατο μου δεν έχει κλαπεί και είμαι στο κρεβάτι όταν οι έμποροι ναρκωτικά κυκλοφορούν στην περιοχή. Αυτό που μου αρέσει επίσης εδώ είναι η επαφή με τους γείτονες. Τρώμε μαζί και συναντιόμαστε καθημερινά. Είναι σαν να ζούμε σε ένα μικρό χωριό με μεγάλη αλληλεγγύη. Στο τέλος όλοι μένουν εδώ είτε παραπονιούνται, είτε όχι" τονίζει ο Ντόλεμαν.

"Οι τουρίστες πίστευαν ότι εδώ μπορούν τα κάνουν τα πάντα. Νομίζω ότι η καμπάνια "Ζούμε Εδώ" είναι εξαιρετική. Δείχνει ότι υπάρχουν και κάτοικοι. Οι τουρίστες είναι καλοδεχούμενοι αλλά πρέπει να συμπεριφέρονται σωστά. Ξέρω ότι υπάρχουν σχέδια να κλείσουν όλα τα παράθυρα στην περιοχή. Έτσι κι αλλιώς οι γυναίκες δεν βγάζουν πλέον πολλά λεφτά. Ο κόσμος έρχεται εδώ μόνο για να τις δει και δεν πληρώνουν για να πάνε μαζί τους. Τους ονομάζουμε watching monkeys (μαϊμούδες που κοιτούν). Πλέον η περιοχή έχει πολύ κόσμο για τους άντρες που πραγματικά επισκέπτονταν τις γυναίκες. Ποιος ο λόγος λοιπόν για ένα κορίτσι να εργάζεται εδώ.

Είναι αλήθεια ότι οι ορδές των τουριστών με ενοχλούν αλλά με ενοχλεί και το γεγονός ότι κάποιες φορές οι ντόπιοι πέφτουν επίτηδες πάνω τους με τα ποδήλατα για να τους τρομάξουν. Κάποιες φορές κοιτάζω σπίτια αλλού αλλά είναι τόσο μικρά και ακριβά. Τότε εκτιμώ πραγματικά αυτό που έχουμε εδω", αναφέρει από τη μεριά του ο Τάιμποουτ που στέκεται στην καμπάνια We Live Here η οποία προσπαθεί να βελτιώσει την καθημερινότητα των μονίμων κατοίκων.

"Το πρόβλημα είναι η συμπεριφορά κάποιων"

Ο Πολ φαν Έγκμοντ (51) ζει στην περιοχή εδώ και 15 χρόνια και δηλώνει ότι τη λατρεύει αλλά τον προβληματίζει η συμπεριφορά κάποιων τουριστών. "Ζούσα στο Χάαρλεμ το οποίο έβρισκα βαρετό. Όταν είχα την ευκαιρία να αγοράσω ένα διαμέρισμα στην περιοχή δεν δίστασα. Δεν σκέφτηκα ούτε τα έξοδα συντήρησης που έχει ένα τόσο παλιό σπίτι. Μετακόμισα εδώ πριν 15 χρόνια και πριν επτά χρόνια γεννήθηκε η κόρη μου. Ξέρει όλα τα κορίτσια που δουλεύουν εδώ και τις βλέπει σαν φίλες. Αν δεν το κάνεις εσύ θέμα τότε δεν είναι θέμα για τα παιδιά. Ξέρω όλους μου τους γείτονες όπως και τις πόρνες και τους ιδιοκτήτες των παμπ και των sex-stores. Είναι φιλικοί άνθρωποι.

Μου αρέσουν ειδικά τα πρωινά όταν όλοι ξεκινούν την μέρα τους και ακόμα οι δρόμοι είναι άδειοι. Υπάρχει κάτι σε αυτό το μέρος, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είναι τόσο όμορφο, ειδικά όταν πέφτει ο ήλιος. Έχει τόσο κρυμμένα μέρη και προσελκύει τόσο το σκοτάδι όσο και το φως. Δεν νιώθω ποτέ άβολα.

Κατά την άποψη μου δεν υπάρχουν προβλήματα στην Red Light District. Φυσικά έχει πολύ κόσμο αλά πάντα είχε. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο θέμα δεν είναι τα νούμερα αλλά η συμπεριφορά κάποιων τουριστών.

Τις Παρασκευές και τα Σάββατα τα βράδια είναι επικίνδυνα πολυσύχναστα σε κάποια σημεία. Αν πιάσει μια φωτιά η πυροσβεστική δεν μπορεί να περάσει. Νομίζω ότι σε κάποια σημεία πρέπει να κλείσουν την περιοχή.

Θεωρώ πως αν ενημερώνεις του επισκέπτες όταν είναι ακόμα στο αεροπλάνο ή με ένα μήνυμα όταν φτάνουν στην πόλη θα γνωρίζουν τους κανόνες. Θα γνωρίζουν ότι απαγορεύεται να φωτογραφίσουν τα κορίτσια και ότι δεν επιτρέπεται να πίνουν στους δρόμους. Να τους ενημερώσεις για τα πρόστιμα τα οποία θεωρώ ότι πρέπει να αυξηθούν. Επίσης χρειαζόμαστε περισσότερους αστυνομικούς στους δρόμους", αναφέρει.

"Οι τουρίστες θεωρούν ότι είμαστε Aribnb και χτυπούν το κουδούνι"

Η Ρέιτσελ Μπόνεβελ (41) έχει δύο μικρές επιχειρήσεις στην περιοχή. Μιλώντας για τη ζωή της εκεί αναφέρει: "Ποτέ δεν ζούσα σε μια γειτονιά του Άμστερνταμ όπου γνώριζα τόσους πολλούς από τους γείτονες μου. Οι ντόπιοι προσέχουν ο ένας τον άλλο και προσπαθούν να διατηρήσουν τον δρόμο σε μια καλή κατάσταση. Οι τουρίστες είναι απλά ένα μέρος της καθημερινότητας μας. Οι κάτοικοι προσπαθούν να ξεφύγουν από την περιοχή όταν ο κόσμος είναι πάρα πολύς. Τότε γίνεται ασφυκτικά και βρώμικα.

Από τη δικιά μου εμπειρία η καμπάνια "We Live Here" δεν έχει αποτέλεσμα. Ούτε οι πινακίδες που γράφουν ότι θα επιβληθούν πρόστιμα 100 ευρώ σε όποιον πίνει στους δρόμους. Απλά κάνουν την περιοχή να μοιάζει λιγότερο όμορφη. Δεν υπάρχει αστυνομία στο δρόμο που να επιβάλει τα πρόστιμα και οι περισσότερες πινακίδες είναι γραμμένες μόνο στα ολλανδικά. Είναι εντελώς άχρηστες.

Επιπλέον τις τοποθετούν σε μια περίοδο που πλησιάζουν τα τοπικά φεστιβάλ. Όλοι πίνουν, τρώνε και κάνουν φασαρία στο δρόμο. Γιατί οι τουρίστες να συμπεριφερθούν διαφορετικά;

Συχνά κάποιοι τουρίστες νομίζουν ότι το σπίτι μας είναι Airbnb. Την πρώτη φορά ήταν αργά το βράδυ όταν μια οικογένεια με τρία παιδιά μας χτύπησε το κουδούνι. Ήταν ένα μικρό σοκ και νιώσαμε άσχημα γι' αυτούς. Τελικά γυρίσαμε μαζί τους την περιοχή και τους βρήκαμε ένα μέρος για να μείνουν για το Σαββατοκύριακο. Πλέον, όταν συμβαίνει αυτό, απλά απαντάμε: "Όχι συγγνώμη, δεν υπάρχει Airbnb εδώ".