Οκτώ χρόνια μετά τον φρικτό βιασμό-δολοφονία της φοιτήτριας
σε λεωφορείο στο Νέο Δελχί ελάχιστα έχουν αλλάξει στη χώρα. Παρά τη διεθνή
κατακραυγή και τα μέτρα που ανακοινώνουν οι αρχές τα ποσοστά βιασμών σοκάρουν
Πριν από λίγες μέρες οι αρχές της Ινδίας ανακοίνωσαν την
ημερομηνία της εκτέλεσης των τεσσάρων δραστών του φρικτού ομαδικού βιασμού σε
λεωφορείο στο Νέο Δελχί που οδήγησε στο θάνατο την 23χρονης φοιτήτριας Τζιότι
Σινγκ.
Ήταν 16 Δεκεμβρίου 2012 όταν οι δράστες επιτέθηκαν μέσα σε
λεωφορείο στην Τζιότι και τον φίλο της Αβίντρα. Ενώ το όχημα έκανε βόλτες στην
πόλη επιτέθηκαν στο αγόρι και το άφησαν αναίσθητο. Στη συνέχεια κακοποίησαν
σεξουαλικά την 23χρονη και τελικά τη βίασαν με μια σιδερένια μπάρα
καταστρέφοντας τα εσωτερικά της όργανα. Πέταξαν το ζευγάρι στην άκρη ενός δρόμου
θεωρώντας ότι η κοπέλα θα πεθάνει άμεσα. Τελικά άντεξε έως τις 29 Δεκεμβρίου
όταν και έχασε τη μάχη με τη ζωή.
Η αγριότητα της υπόθεσης είχε προκαλέσει διεθνή κατακραυγή
και είχε βάλει στο κάδρο το θέμα του τεράστιου ποσοστού βιασμών στη χώρα. Η
φρίκη των λεπτομερειών του βιασμού-δολοφονίας της Τζιότι φάνηκε να αφυπνίζει
την Ινδία σε ένα ζήτημα που μέχρι τότε επέλεγε απλά να το βάζει κάτω από το
χαλί.
Τίποτα δεν έχει
αλλάξει
Οκτώ χρόνια μετά το έγκλημα όμως τα στοιχεία δείχνουν ότι
λίγα έχουν αλλάξει στην Ινδία. Ο ανένδοτος αγώνας κατά των βιασμών που είχαν
κηρύξει τότε οι αρχές αποδεικνύεται ένα πυροτέχνημα. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως
το 2018 στην Ινδία καταγγελλόταν ένας βιασμός γυναίκας κάθε 15 λεπτά.
Συγκεκριμένα αναφέρθηκαν σχεδόν 34.000 περιστατικά όσα και το 2017. To 27.8% των θυμάτων ήταν
κάτω των 18 ετών και το 50% από 18 έως 30 ετών. Στο 94% των περιπτώσεων οι
δράστες ήταν γνωστοί στα θύματα, μέλη της οικογένειας τους, φίλοι, σύντροφοι,
πρώην σύζυγοι ή συνάδελφοι. Ο μέσος όρος ανά μέρα έφτασε τους 89 βιασμούς.
Περίπου σε 1.000 υποθέσεις τα θύματα ήταν κάτω των 12 ετών.
Από τις καταγγελίες αυτές το 85% έφτασε ως τις αίθουσες των
δικαστηρίων αλλά καταδικάστηκε μόλις το 27% των κατηγορούμενων. Αυτό αποτελεί
απόδειξη ότι η λεγόμενη "κουλτούρα του βιασμού" που υπάρχει στην
Ινδία κυριαρχεί ακόμα και την ασπάζεται μεγάλο μέρος των αστυνομικών και
δικαστικών αρχών.
Οι ομάδες που μάχονται για τα γυναικεία δικαιώματα στη χώρα
τονίζουν ότι οι αρχές δεν εξετάζουν σοβαρά τα εγκλήματα κατά γυναικών και η
αστυνομική έρευνα γίνεται χωρίς καμία ευαισθησία ώστε να προστατευτεί το θύμα.
"Η χώρα διοικείται ακόμα από άντρες, μια νέα Ίντιρα Γκάντι δεν θα αλλάξει
την κατάσταση. Οι περισσότεροι δικαστές είναι ακόμα άντρες. Επιπλέον υπάρχουν
ελάχιστα εγκληματολογικά εργαστήρια στη χώρα και πολύ λίγοι αστυνομικοί για να προχωρήσουν
γρήγορα οι υποθέσεις" αναφέρει η Λαλίθα Κουμαραμανγκαλάμ, πρώην
διευθύντρια της Εθνικής Επιτροπής για τις Γυναίκες.
Oι αριθμοί δεν λένε όλη την αλήθεια
Η έρευνα έχει δείξει ότι ο μέσος όρος εκδίκασης μιας
υπόθεσης είναι 8,5 μήνες ενώ όλα συνηγορούν ότι οι βιασμοί είναι πολύ
περισσότεροι απ' όσοι καταμετρούνται σε επίσημα στοιχεία. Όσα θύματα τελικά
πεθάνουν από έναν βιασμό εμφανίζονται ως υποθέσεις δολοφονίας και δεν
καταμετρούνται.
Επιπλέον στην ινδική κοινωνία η καταγγελία ενός βιασμού
παραμένει ταμπού και πολλές κοπέλες-θύματα δεν αναφέρουν τίποτα στις αρχές,
δεχόμενες πίεση και από τις ίδιες τις οικογένειες τους. Υπάρχει ο φόβος της εκδίκησης
από την οικογένεια του θύτη αλλά και τις γενικότερης διαπόμπευσης.
Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση του βιασμού μιας νεαρής από
έναν ισχυρό κυβερνητικό αξιωματούχο του 2017. Η οικογένεια του θύματος δεχόταν
απειλές και πέντε μήνες πριν τη δίκη ένα φορτηγό έπεσε πάνω στο αυτοκίνητο της
οικογένειας και σκότωσε δύο συγγενείς του θύματος ενώ η ίδια η κοπέλα τραυματίστηκε.
Έναν χρόνο μετά το βιασμό η κοπέλα δεν άντεξε την πίεση και
την αδιαφορία των αρχών και έκανε απόπειρα αυτοκτονίας. Η υπόθεση είχε επίσης
προκαλέσει σάλο στην Ινδία αλλά, όπως αποδεικνύεται, μόνο μέσω της εκπαίδευσης
και της αλλαγής νοοτροπίας των αρχών και της κοινωνίας μπορεί η Ινδία να βρει λύση
σε αυτό το τεράστιο ζήτημα.