Οι αποκαλύψεις του Leaving Neverland έκαναν
τη δέκατη επέτειο του θανάτου του Βασιλιά της Ποπ τόσο άβολη
Χωρίς το ντοκιμαντέρ και τις αποκαλύψεις για την άρρωστη
προσωπική του ζωή η σημερινή μέρα θα ήταν η τέλεια ευκαιρία για να τιμηθεί η
μνήμη και το έργο του. Να θυμηθούν οι παλιότεροι και να μάθουν οι νέοι πόσο
τεράστιος καλλιτέχνης ήταν και πόσο επηρέασε τη μουσική.
Αντί όμως για έναν καταιγισμό αφιερωμάτων, στον παγκόσμιο
Τύπο κυριαρχεί μια άβολη σιωπή. Το εφιαλτικό τετράωρο του Leaving Neverland έθαψε
για πάντα τον Βασιλιά της Ποπ.
Πέραν από τις μαρτυρίες και τις λεπτομέρειες για της
άρρωστες σεξουαλικές προτιμήσεις του Τζάκσον αυτό που συγκλονίζει ήταν το πόσο
αδίστακτος ήταν. "Παίρνω πάντα αυτό που θέλω" είπε σε μια από τις
μητέρες των παιδιών που κακοποιούσε. Χρησιμοποιούσε τη φήμη και τα χρήματα του
και ακολουθούσε ένα συγκεκριμένο πλάνο δράσης. Κέρδιζε την εμπιστοσύνη των
γονιών, τους θάμπωνε με τον πλούτο του και έκανε τα παιδιά να τον αγαπήσουν σε
απόλυτο βαθμό.
Στη συνέχεια ήταν εύκολο γι' αυτόν να τα χειραγωγήσει και να
κάνουν ό,τι τους ζητούσε υπενθυμίζοντας τους πάντα πως αν... μαρτυρήσουν τι
συμβαίνει αυτός ο μαγικός κόσμος θα χαθεί. Όταν μεγάλωναν και πλέον δεν τον
ικανοποιήσουν απλά τα άλλαζε.
Τα στοιχεία ήταν εκεί...
Αυτό που επίσης συγκλονίζει στο ντοκιμαντέρ αλλά και τις
μαρτυρίες που το ακολούθησαν είναι πως τα στοιχεία βρίσκονταν πάντα εκεί. Ο
Τζάκσον δεν ήταν καθόλου καλός στο να κρύβει το πάθος του για τα νεαρά αγόρια.
Απλά το μέγεθος του και η μόνιμη δικαιολογία περί εκκεντρικότητας λειτουργούσαν
ως παραπέτασμα καπνού.
Τα στοιχεία για το έγκλημα μου ήταν μέσα στα βίντεο, τις
εικόνες από τις περιοδείες και τις δηλώσεις του. Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν
ερωτηματικά για το ποιος ακριβώς ήταν και τι ακριβώς έκανε.
Πλέον το ερώτημα είναι αν μπορείς να ξεχωρίσεις τον
καλλιτέχνη Τζάκσον από τον άνθρωπο. Όσοι θαυμαστές δεν βρίσκονται σε άρνηση,
επιμένουν ότι οι αποκαλύψεις για την προσωπική του ζωή δεν πρέπει να αμαυρώσουν
το τεράστιο έργο του.
Για το αν πραγματικά μπορεί να γίνει αυτός ο διαχωρισμός η
απάντηση έρχεται από τη σημερινή επέτειο του θανάτου του. Η σιωπή των Μέσων
είναι εκκωφαντική και "φωνάζει" πως ο Τζάκσον δεν θα είμαι ποτέ ξανά
ο ίδιος μετά και τον... δεύτερο θάνατο του.